Zaterdag 30 november. Spaarndam heren 2 staat op het programma. Lange tijd deden de heren 2 van Spaarndam mee in de top van de competitie en deelden zij de eerste plaats met de huidige 3 koplopers. Tot een paar weken geleden, toen zij als eerste moesten afhaken waardoor zij nu ‘best of the rest zijn’. Al snel werd duidelijk waarom dit team al veel punten had verzameld, ze zetten namelijk een prima zone-verdediging neer. Met goed bewegende spelers op de kop en aan de buitenkant en de twintowers onder de borden. Normaal gesproken geen enkel probleem voor The Challengers, die doorgaans veel driepunters in het mandje weten te leggen. De eerste helft pakte echter anders uit, de mannen schoten namelijk geen pepernoot, hoewel de sint toch echt al in het land was. Met 3 punten achterstand (23-26) gingen de mannen de rust in, in de wetenschap dat het toch echt beter moest de tweede helft.
Om wel pepernoten te gaan schieten, was Fred de gehele eerste helft afwezig om sint en zijn pieten van hun strooigoed te beroven. Dit was wonderwel geslaagd, want in het derde kwart werd de achterstand razendsnel omgebogen in een comfortabele voorsprong van 20 punten! Mede door uitstekend verdedigend werk van Marijn (ik heb een cursus stukjes schrijven van Gregor gehad…) en uiteraard ook van Guus, Freek, Fred en Visser…
Het laatste kwart probeerde Spaarndam zelfs nog een man-to-man verdediging om wat veranderingen teweeg te brengen, maar dat mocht niet baten. The Challengers consolideerden de wedstrijd en speelden deze op een verzorgde manier uit. Punten weer in de pocket en volgende week naar Spaarndam om tegen hun heren 1 te spelen. Daarna nog één potje en dan eindelijk tijd voor een weekendje rust.
voor de meetellers:
J.C. Avis: 2 Punten
Uitslag: wij: 60 zij: 36
Wie scoorde er?
Dre, score: 12
Becks, score: 6
Fredje, score: 16
Vissie, score: 16
Sumo, score: 8
Heren 3, seizoen 2013-2014: De blog van het keurkorps van basketbalvereniging the Challengers uit Hoofddorp, de heren 3!
zaterdag 30 november 2013
zaterdag 23 november 2013
KTC Heren 3punters in je bakkes ;-)
Zaterdag 23 november. Een bijzondere dag! En niet omdat in 1788 de strengste winter ooit begon op deze dag, nee Guus was zo waar een keer niet van de partij! Een aderlating voor het spel, maar het deed de sfeer wel erg goed. Gelukkig was onze min of meer vaste Bankspeler JC Avis bereid om ondanks een dag op de bank en wc, toch met ons mee te doen. Dit kwam weer ten goede aan het spel, maar was catastrofaal voor de sfeer. Hoe dan ook, we mochten weer een potje ballen!
Na een minuut of drie spelen in het eerste kwart en een stand van 3-3 op de borden, werden de kanonnen van stal gehaald. De 3puntkanonnen in dit geval en die ouwe verroeste knallers, schoten goed met scherp. Eerste kwart werd afgesloten met een 9-23 stand, waarbij 18 van de 23 punten gemaakt werden door driepunters. Met een buzzershot driepunter vanaf de middellijn door Fred. Met bord, dus foei lelijk, maar ook die tellen. En wederom gaat Fred de keuken in om dit te vieren met home-made-applepie.
Het tweede kwart werd er nog steeds goed verdedigd. De heren van KTC kwamen er niet aan te pas. De aanvallen bleven goed lopen en iedereen droeg zijn steentje bij. Dus… inderdaad 28 punten voor wedstrijd gespeeld (dachten wij). Ruststand 15-43 (waarvan 10 driepunters)
In de rust wisten de mannen van KTC zich te vermenigvuldigen. Als een stel konijnen kwamen ze bezweet uit hun bronskuilkleedkamer met 2 extra spelers! Een prachtige prestatie die menig goochelaar niet na doet. Dit verse bloed gaf de heren van KTC een enorme impuls om er nog even flink tegen aan te gaan, en zo geschiedde. The Challengers deden een stapje terug, er moest immers nog een derde helft gespeeld worden en de heren van KTC deden precies het tegenovergestelde. Resultaat: Eind derde kwart 33-51
Met een voorsprong van 18 punten moest er in het laatste kwart nog even goed verdedigd worden om die punten in de pocket te mogen stoppen. Bij sommige spelers lag hierdoor iets te weinig aandacht op de aanval. Passes die onmogelijk niet gevangen konden worden, werden toch gemist. Je moet het maar kunnen, zo kan je het ook zien natuurlijk. Het gerucht gaat dan ook dat men met ingang van komend jaar het niet vangen van niet te missen passes ook gaat bestraffen met pitchers. Hadden ze eigenlijk vorig jaar al in moeten voeren, dan was het nog gezelliger geweest, maar ik begin in ieder geval alvast met sparen. Die 18 punten moesten dus nog even worden verdedigd en de mannen deden dat met succes. Dankzij aanvallen die de 1 minuutgrens ruimschoot overschreden werd de tijd weg gesnoept en KTC leek het niet helemaal door te hebben. Freek werd nog even vakkundig uit de wedstrijd gerost door een knie op zijn bovenbeen die na een uitvoerige analyse uit zijn dode hoek bleek te komen. Misschien speelt Freek de rest van het seizoen met een extra spiegel op zijn giechel. Eindstand 50-65 punten in de pocket, geen moment in gevaar.
Voor de puntentellers:
J.C. Avis: 4 punten
Uitslag: wij: 65 zij: 50
Wie scoorde er?
Prutser, score: 2
Tjap, score: 4
Becks, score: 9
Fredje, score: 24
Vissie, score: 21
Sumo, score: 1
Na een minuut of drie spelen in het eerste kwart en een stand van 3-3 op de borden, werden de kanonnen van stal gehaald. De 3puntkanonnen in dit geval en die ouwe verroeste knallers, schoten goed met scherp. Eerste kwart werd afgesloten met een 9-23 stand, waarbij 18 van de 23 punten gemaakt werden door driepunters. Met een buzzershot driepunter vanaf de middellijn door Fred. Met bord, dus foei lelijk, maar ook die tellen. En wederom gaat Fred de keuken in om dit te vieren met home-made-applepie.
Het tweede kwart werd er nog steeds goed verdedigd. De heren van KTC kwamen er niet aan te pas. De aanvallen bleven goed lopen en iedereen droeg zijn steentje bij. Dus… inderdaad 28 punten voor wedstrijd gespeeld (dachten wij). Ruststand 15-43 (waarvan 10 driepunters)
In de rust wisten de mannen van KTC zich te vermenigvuldigen. Als een stel konijnen kwamen ze bezweet uit hun bronskuilkleedkamer met 2 extra spelers! Een prachtige prestatie die menig goochelaar niet na doet. Dit verse bloed gaf de heren van KTC een enorme impuls om er nog even flink tegen aan te gaan, en zo geschiedde. The Challengers deden een stapje terug, er moest immers nog een derde helft gespeeld worden en de heren van KTC deden precies het tegenovergestelde. Resultaat: Eind derde kwart 33-51
Met een voorsprong van 18 punten moest er in het laatste kwart nog even goed verdedigd worden om die punten in de pocket te mogen stoppen. Bij sommige spelers lag hierdoor iets te weinig aandacht op de aanval. Passes die onmogelijk niet gevangen konden worden, werden toch gemist. Je moet het maar kunnen, zo kan je het ook zien natuurlijk. Het gerucht gaat dan ook dat men met ingang van komend jaar het niet vangen van niet te missen passes ook gaat bestraffen met pitchers. Hadden ze eigenlijk vorig jaar al in moeten voeren, dan was het nog gezelliger geweest, maar ik begin in ieder geval alvast met sparen. Die 18 punten moesten dus nog even worden verdedigd en de mannen deden dat met succes. Dankzij aanvallen die de 1 minuutgrens ruimschoot overschreden werd de tijd weg gesnoept en KTC leek het niet helemaal door te hebben. Freek werd nog even vakkundig uit de wedstrijd gerost door een knie op zijn bovenbeen die na een uitvoerige analyse uit zijn dode hoek bleek te komen. Misschien speelt Freek de rest van het seizoen met een extra spiegel op zijn giechel. Eindstand 50-65 punten in de pocket, geen moment in gevaar.
Voor de puntentellers:
J.C. Avis: 4 punten
Uitslag: wij: 65 zij: 50
Wie scoorde er?
Prutser, score: 2
Tjap, score: 4
Becks, score: 9
Fredje, score: 24
Vissie, score: 21
Sumo, score: 1
zaterdag 16 november 2013
KTC Heren 2 is ok ole ole
Zaterdag 16 november. K.T.C. Heren 2 staat op het programma. Aan de stand in de competitie te zien niet echt een hoogvlieger, maar in de razend spannende strijd van de HHS1 - Hlem heren sen. 1 - Kern Haarlem weet je het nooit. Zoals vaker dit jaar kwam de tegenstander wederom met 16 man aantreden, althans daar leek het op. Toen de stofwolken eenmaal waren opgetrokken bleken het ‘slechts’ 10 man te zijn, maar wel van het formaat walrus, walvis of misschien zelfs Wallonië. Groot in ieder geval, dus konden de mannen zich opmaken voor een leuk potje fysiek rouwdouwen in de Fanny.
In het eerste kwart bleek echter niets minder waar. De heren van K.T.C. namen keurig de voorsprong door te openen met 2 drietjes. Na 2 minuten keken de Challengers dan ook tegen een achterstand aan van 4 punten en er was nog geen klap of stoot uitgedeeld. Sterker nog de beren van K.T.C. bleken de liefste reuzen te zijn uit de hele competitie! Screens werden nauwelijks gezet, en mochten ze je een keer aanraken, werd daar direct excuses voor aangeboden, garantie dat het niet nog een keer zou gebeuren en kreeg het slachtoffer vrije doortocht in de eerst volgende aanval. Ik weet niet waar die mannen deze beleefde sport hebben geleerd, maar het was best bijzonder… Die achterstand kon natuurlijk niet, dus werd er even gebikkeld in de verdediging, een tandje er bij in de aanval en eind eerste kwart stond het 26-12 voor The Challengers.
Dan bestaat toch weer het risico dat je het volgende kwart in slaap sukkelt, want het ging uiteindelijk best makkelijk en goed. Maar het lijkt wel alsof wij niet anders kunnen. De druk was er enigszins vanaf, een ieder was bekomen van de schrik en het was ook gewoon heel gezellig met de tegenstander. Met rust stond het dan ook 38-22.
In het derde kwart moest de voorsprong worden opgetrokken naar de 20 punten om een onoverkoombaar gat te slaan, dus vol goede moed weer aan de bak! Lex was iets te fanatiek en raakte geblesseerd aan zijn schouder. Gelukkig deed Daniel een potje met ons mee, zodat we toch nog wat wissels hadden. Freek en Coach Wouter waren helaas ook niet van de partij, maar dat terzijde. Derde kwart stond het verdedigend als een huis en K.T.C. kwam er simpelweg niet meer aan te pas. Eind derde kwart werd nog wel afgesloten met een airball driepunter door Marijn (jaja, alweer, ik zie een patroon!). Gelukkig had André geheel geen vertrouwen in een goede afloop van het schot en ging hij bijna blind omhoog waardoor hij een prachtige tip-in kon maken in de buzzer. 2 punten er bij en een pitcher voor de derde helft.
Het laatste kwart werd routinematig uitgespeeld. K.T.C. kwam niet verder dan 5 punten en The Challengers prikte er nog 17 bij. Michiel deed ook een duit in het pitcherzakje met een airball driepunter en Daniël topte hem af met een gemiste vrije lay-up. Lekkerrrrr
Overigens werd er na de wedstrijd een loterij georganiseerd door The Challengers. Na een anonieme tip van een opgelichte deelnemer (ja, dat was ik) werd het hele zooitje opgerold door Alberto Stegeman. Binnenkort te zien op SBS6... Opgeruimd staat netjes!
Voor de puntentellers:
D. Meier: 3 punten
Uitslag: wij: 70 zij: 36
Wie scoorde er?
Tjap, score: 2
Dre, score: 18
Becks, score: 4
Fredje, score: 31
Vissie, score: 12
In het eerste kwart bleek echter niets minder waar. De heren van K.T.C. namen keurig de voorsprong door te openen met 2 drietjes. Na 2 minuten keken de Challengers dan ook tegen een achterstand aan van 4 punten en er was nog geen klap of stoot uitgedeeld. Sterker nog de beren van K.T.C. bleken de liefste reuzen te zijn uit de hele competitie! Screens werden nauwelijks gezet, en mochten ze je een keer aanraken, werd daar direct excuses voor aangeboden, garantie dat het niet nog een keer zou gebeuren en kreeg het slachtoffer vrije doortocht in de eerst volgende aanval. Ik weet niet waar die mannen deze beleefde sport hebben geleerd, maar het was best bijzonder… Die achterstand kon natuurlijk niet, dus werd er even gebikkeld in de verdediging, een tandje er bij in de aanval en eind eerste kwart stond het 26-12 voor The Challengers.
Dan bestaat toch weer het risico dat je het volgende kwart in slaap sukkelt, want het ging uiteindelijk best makkelijk en goed. Maar het lijkt wel alsof wij niet anders kunnen. De druk was er enigszins vanaf, een ieder was bekomen van de schrik en het was ook gewoon heel gezellig met de tegenstander. Met rust stond het dan ook 38-22.
In het derde kwart moest de voorsprong worden opgetrokken naar de 20 punten om een onoverkoombaar gat te slaan, dus vol goede moed weer aan de bak! Lex was iets te fanatiek en raakte geblesseerd aan zijn schouder. Gelukkig deed Daniel een potje met ons mee, zodat we toch nog wat wissels hadden. Freek en Coach Wouter waren helaas ook niet van de partij, maar dat terzijde. Derde kwart stond het verdedigend als een huis en K.T.C. kwam er simpelweg niet meer aan te pas. Eind derde kwart werd nog wel afgesloten met een airball driepunter door Marijn (jaja, alweer, ik zie een patroon!). Gelukkig had André geheel geen vertrouwen in een goede afloop van het schot en ging hij bijna blind omhoog waardoor hij een prachtige tip-in kon maken in de buzzer. 2 punten er bij en een pitcher voor de derde helft.
Het laatste kwart werd routinematig uitgespeeld. K.T.C. kwam niet verder dan 5 punten en The Challengers prikte er nog 17 bij. Michiel deed ook een duit in het pitcherzakje met een airball driepunter en Daniël topte hem af met een gemiste vrije lay-up. Lekkerrrrr
Overigens werd er na de wedstrijd een loterij georganiseerd door The Challengers. Na een anonieme tip van een opgelichte deelnemer (ja, dat was ik) werd het hele zooitje opgerold door Alberto Stegeman. Binnenkort te zien op SBS6... Opgeruimd staat netjes!
Voor de puntentellers:
D. Meier: 3 punten
Uitslag: wij: 70 zij: 36
Wie scoorde er?
Tjap, score: 2
Dre, score: 18
Becks, score: 4
Fredje, score: 31
Vissie, score: 12
zaterdag 9 november 2013
€10,- voor een rondje!
Zaterdag 9 november, het altijd lastige Onze Gezelle stond op het programma. En ook nog eens uit, en dat is in die immens beroerde hal in Haarlem toch echt een factor die meespeelt. Toen de hal werd gebouwd in 1962 (voor Christus) voldeed deze al niet meer aan de standaarden van die tijd. Het veld is nauwelijks groter dan één bucket. De vloer is gemaakt van gras, de ringen zo krom als een hoepel en de gammele borden hebben ze waarschijnlijk uit de keuken gejat. Om dan nog maar te zwijgen over de douche die redelijk koel was, als je gewend bent om onder stroompjes lava te staan. Toch word een hoop van deze ellende gecompenseerd door de uitmuntende bar, waar je een rondje voor je hele team kan halen voor €10,-! Ja, 1 team, 1 rondje, €10,-!!! Het is dat het zo ver fietsen is, anders zouden we de wissel zeker kunnen overwegen… maar toch goed om te zien dat het wel kan.
Maar goed de wedstrijd. OG begon fel aan de wedstrijd en pakte direct de voorsprong. In tegenstelling tot de voorgaande wedstrijd waren de heren van The Challengers geheel niet scherp aan het begin van deze pot. Misschien omdat ze slechts met 7 man aan de wedstrijd begonnen, hoewel OG bij aanvang ook maar 6 man liet noteren. Hoe dan ook, OG pakte de voorsprong, maar kwam nooit verder dan 4 punten voor. Dankzij een paar goede ballen onder het bord van Guus en driepunters van zowel Visser, Fred als Bekman werd het eerste kwart afgesloten met 15-23.
Het tweede kwart kon het eigenlijk beide kanten op gaan. Er werd erg fysiek gespeeld en zeer weinig gefloten, waardoor er nog fysieker werd gespeeld. Zeg maar gerust, er werd flink op los gebeukt, wat beide teams ook aardig konden en deden. Dit resulteerde in een aantal duikelingen, schwalbes en gilletjes op zeer vrouwelijk toon, maar mocht de pret verder niet drukken. Met 5 uit 10 vrije worpen raak (of mis, wat jij wilt) werd de rust bereikt met 33-45 op het bord. Tijd om even af te koelen.
In het derde kwart moesten The Challengers even een tandje bijschakelen om een onoverkoombaar gat te slaan. Vooral verdedigend konden de mannen wel wat meer geven en zo geschiedde. Het kwart begon overigens met een powerdrive van Freek die daarmee de eerste 2 punten van de tweede helft op zijn naam schreef. Helaas werd Freek niet heel veel later vakkundig uit de wedstrijd gebeukt en mocht hij met pijn in zijn rug de rest van de wedstrijd vanaf de kant bekijken. Jetlex gaf het goede voorbeeld door zijn man helemaal op te vreten, hoewel die in de eerste helft goed was voor het grootste deel van de punten. Al met al kwam OG niet verder dan 9 punten in het derde kwart en wisten zij 4 minuten geen bal te scoren. Gat geslagen, 20 punten voor, wedstrijd in de pocket.
Dan het altijd lastige 4de kwart. Zo’n wedstrijd probeer je dan toch in stijl af te sluiten en dat werd gedaan. Met boogballen die het plafond bijna raakten tot behind-the-back-passes die echt nergens op sloegen. Het was vermakelijk om naar te kijken, als je een kaartje had gekocht om naar het circus te gaan. Alleen Fred, Visser en Guus waren het laatste kwart nog in staat om een punt te scoren. De rest had misschien al te veel gegeven. Lex presteerde het nog om zijn 5de fout te halen, waarna Marijn nog even het veld mocht betreden om een airball te gooien. De pitcher wordt dinsdag verrekend.
Uitslag: wij: 77 zij: 53
Wie scoorde er?
Prutser, score: 4
Fritzie, score: 2
Dre, score: 18
Becks, score: 6
Fredje, score: 22
Vissie, score: 21
Sumo, score: 4
Maar goed de wedstrijd. OG begon fel aan de wedstrijd en pakte direct de voorsprong. In tegenstelling tot de voorgaande wedstrijd waren de heren van The Challengers geheel niet scherp aan het begin van deze pot. Misschien omdat ze slechts met 7 man aan de wedstrijd begonnen, hoewel OG bij aanvang ook maar 6 man liet noteren. Hoe dan ook, OG pakte de voorsprong, maar kwam nooit verder dan 4 punten voor. Dankzij een paar goede ballen onder het bord van Guus en driepunters van zowel Visser, Fred als Bekman werd het eerste kwart afgesloten met 15-23.
Het tweede kwart kon het eigenlijk beide kanten op gaan. Er werd erg fysiek gespeeld en zeer weinig gefloten, waardoor er nog fysieker werd gespeeld. Zeg maar gerust, er werd flink op los gebeukt, wat beide teams ook aardig konden en deden. Dit resulteerde in een aantal duikelingen, schwalbes en gilletjes op zeer vrouwelijk toon, maar mocht de pret verder niet drukken. Met 5 uit 10 vrije worpen raak (of mis, wat jij wilt) werd de rust bereikt met 33-45 op het bord. Tijd om even af te koelen.
In het derde kwart moesten The Challengers even een tandje bijschakelen om een onoverkoombaar gat te slaan. Vooral verdedigend konden de mannen wel wat meer geven en zo geschiedde. Het kwart begon overigens met een powerdrive van Freek die daarmee de eerste 2 punten van de tweede helft op zijn naam schreef. Helaas werd Freek niet heel veel later vakkundig uit de wedstrijd gebeukt en mocht hij met pijn in zijn rug de rest van de wedstrijd vanaf de kant bekijken. Jetlex gaf het goede voorbeeld door zijn man helemaal op te vreten, hoewel die in de eerste helft goed was voor het grootste deel van de punten. Al met al kwam OG niet verder dan 9 punten in het derde kwart en wisten zij 4 minuten geen bal te scoren. Gat geslagen, 20 punten voor, wedstrijd in de pocket.
Dan het altijd lastige 4de kwart. Zo’n wedstrijd probeer je dan toch in stijl af te sluiten en dat werd gedaan. Met boogballen die het plafond bijna raakten tot behind-the-back-passes die echt nergens op sloegen. Het was vermakelijk om naar te kijken, als je een kaartje had gekocht om naar het circus te gaan. Alleen Fred, Visser en Guus waren het laatste kwart nog in staat om een punt te scoren. De rest had misschien al te veel gegeven. Lex presteerde het nog om zijn 5de fout te halen, waarna Marijn nog even het veld mocht betreden om een airball te gooien. De pitcher wordt dinsdag verrekend.
Uitslag: wij: 77 zij: 53
Wie scoorde er?
Prutser, score: 4
Fritzie, score: 2
Dre, score: 18
Becks, score: 6
Fredje, score: 22
Vissie, score: 21
Sumo, score: 4
zaterdag 2 november 2013
Abonneren op:
Posts (Atom)
Guus, zoals afgesproken. Hierbij mijn liefdesbrief voor jou. Geniet er van…
Lieve Guus,
Je brengt kleur en geur in mijn leven, je bent als een parel zo mooi, en als de zon zo warm. Alleen van jou zal ik houden, alleen van jou kan ik houden, dromen doe ik over jou dag en nacht. Eten, slapen en drinken komt er niet meer van, je zit in mijn bloed, in mijn hart en in mijn hele huid want als je weg ben dan snuif ik je geur op die je net hebt achter gelaten en zo val ik met jouw heerlijke geuren in slaap in gedachte dat jij naast mij ligt en mij heerlijk in slaap knuffelt. O mijn liefste, mijn aller allerliefste, mijn heerlijke droom, je bent echt voor mij de ware, je bent als een droom die uit is gekomen en die ik wat er ook gebeurt altijd zal blijven koesteren.
Oud worden, dat is mijn doel met jou, samen een zeer blij en gelukkig leven opbouwen, het maakt me niet uit of je zoveel jaar ouder bent, je bent jezelf, jij bent jij, en daarom ben ik zo gek op je, daarom zal ik je voor altijd op handen dragen, jou zal ik nooit maar dan ook nooit verlaten, als ik jou verlaat dan zal mijn tere hartje voor altijd gebroken zijn, nooit zal ik ooit nog zo'n fantastische man tegenkomen als jou, jij en alleen jij maakt tot wie ik nu ben en dat verwarmt misschien niet mijn buitenkant, maar wel mijn hele hart, en o, wat is dat toch een mooi en zaligmakend gevoel, als jij er niet was geweest, dan was ik nu nog alleen met mijn eenzame leventje. .
Alleen jij kunt mij nog maar gelukkig maken, en alleen jij kan mij zo'n fantastisch gevoel geven van binnen. Mijn liefste, mijn droom, mijn alles, nooit, maar dan ook nooit zal ik jou pijn doen, daar ben jij veels te goed, veels te lief en veels te zacht voor. Als ik jou pijn doe, dan is het net of ik een grote speer dwars door mijn hart geboorte krijgt, maar andersom zal dat ook zijn lieve schat, als jij mij verlaat dan is de pijn ondraaglijk en zal mijn hart langzaam afbrokkelen van de pijn en verdriet die je me achter zal laten.
Lieve schat, kan je me beloven dat je me nooit zult verlaten? Kan je mij beloven altijd van me te zullen blijven houden? O mijn allerliefste, ik meen ieder woord wat ik schrijf in deze brief. Je bent gewoon mijn prins op het witte paard, en dat zal je altijd blijven.
Heel veel liefs, kusjes en tedere knuffels van je razende reporter.
Gelukkig werd er ook gebasketbald! Beverwijk heren 2 stond op het programma! Vorige week werd er nog redelijk makkelijk gewonnen van de heren 3 van Beverwijk, maar goed dit was weer een nieuwe ronde met nieuwe kansen. We waren zo waar compleet aan het begin van de wedstrijd, maar werden wel direct door beverwijk afgetroefd, die met 14 man aan kwamen zetten. De mannen namen het serieus! In een ijzersterk eerste kwart (Het beste tot nu toe, van wat de reporter heeft gezien en onthouden…) werd er direct ruim afstand genomen, na 3 minuten (10-2) grepen de Beverwijkers al in met een time-out om The Challengers uit hun concentratie te halen, maar zonder succes. Sterker nog, hun coach werd de zaal uitgestuurd! Applausje voor de thuisfluiter Thie die duidelijk was omgekocht, of onder invloed was… overigens wist deze trotse bezitter van het scheidsrechter E diploma, zijn fluit verder nauwelijks te vinden. De man die bekend staat om zijn commentaar op jan en alleman, bakte er zelf helaas niet zo veel van. Even dacht ik dat het balletje uit zijn fluit miste, maar helaas het lag echt aan de scheids... gelukkig was daar redder in nood Richard die keurig zijn lijnen liep en af en toe op zijn fluit blies. een verademing, zo kan het dus ook! Bedankt Richard, ik heb je niet eerder zo goed in het veld zien presteren... ow ja, de wedstrijd..
Het eerste kwart werd afgesloten met 23-6. Zoals wel vaker dit seizoen namen The Challengers een stapje terug, en toen nog een en toen nog een en spijtig genoeg was het nog steeds voldoende om de wedstrijd te controleren. Met rust was de stand 32-15 en was de wedstrijd eigenlijk wel gespeeld. In de tweede helft viel er voornamelijk wat te vieren voor the challengers door alle airballen en gemiste lay-ups. Het beloofde daardoor een gezellig avondje te worden met een hoop pitchers. Opmerkelijk is overigens dat Wouter deze wedstrijd 3 punten heeft gescoord! Super rendement zeg ik. Blijkbaar had hij in zijn afscheidswedstrijd gescoord, maar stond dat niet op het sheet en heeft iemand dat nu recht getrokken. For the record, Wouter scoorde deze wedstrijd 3 punten, het was een 360 windmill-dunk over 2 mannen heen, vanaf de eigen 3-puntlijn… Afscheid in stijl!