zaterdag 14 december 2013

Slechte winnaars?

Zaterdag 14 december, The Sea Devils Heren 1 op het programma. Een gedegen middenmoter die vooral weinig punten tegen krijgt. De laatste wedstrijd voor de winterstop waar erg naar uit werd gekeken. Arjan Visser gunde zichzelf een extra lange vakantie en was helaas niet van de partij. Jammer omdat hij toch altijd de nodige punten mee pakt, maar nog vervelender omdat hij normaal 40 minuten speelt. En dat is moeilijk op te vangen in dit team bejaarden…

Maar goed, vol goede moed toch aan de bak gegaan! De iets minder bejaarde tegenstander had helaas weinig zin in een potje basketbal en ging lekker kamperen in de bucket in zone-formatie. Het duurde even, maar toen the challengers door hadden dat ze tegen een zone speelden en alle spelers het verschil tussen rechts en links wisten (nu hou ik er over op Guus), werd er toch nog aardig op los gescoord. Voornamelijk Fred vanaf de drie en Guus onder het bord wisten het netje te vinden. Eind eerste kwart 17-7, gaatje geslagen.

Het tweede kwart ging gezapig verder en leverde niet meer punten op dan 10 voor the challengers en 8 voor de tegenstander, snel door naar de rust, want daar was iedereen aan toe.

The Sea Devils kwamen bloedfanatiek uit de kleedkamer en beginnen zowaar raak te schieten en drives te maken. The challengers waren redelijk van de leg, want zij hadden deze verassende wending (zoals eigenlijk iedere wedstrijd, maar blijkbaar went het niet) niet aan zien komen. De sea devils liepen 6 punten in met een stand van 36-30 op het bord na drie kwarten. Een mini voorsprong van 6 puntjes, zou het dan toch mis gaan?

Nee natuurlijk niet! In het vierde kwart werd er orde op zaken gesteld en liepen the challengers uit naar een comfortabele voorsprong. Eindstand 60-42. Geen moment in gevaar, punten in de pocket, etc. Toch was er nog een opvallend voorval in de laatste seconden van de wedstrijd. Met nog een paar seconden te spelen en een ruime voorsprong voor the challengers, hadden the challengers balbezit. Normaal gesproken dribbel je dan de tijd uit, de wedstrijd is immers gespeeld. Men valt niet aan, men verdedigd niet. Een nette, beschaafde manier om een wedstrijd te eindigen. Nu moest ik toch terug denken aan een fragment dat ik eerder in een aflevering van Top Gear had gezien. Richard Hammond wint een wedstrijd en pepert dat vervolgens goed in bij zijn tegenstander. Er bestaan dus niet alleen slechte verliezers, maar ook slechte winnaars. (mocht je het fragment niet kennen http://www.youtube.com/watch?v=jH7M5elnU8A). welnu, wat gebeurt er in de laatste seconden? Freek de Bruijn, die overigens een uitstekende wedstrijd speelde, kon het niet laten om tegen een uitgeputte tegenstander, die niet meer verdedigde, toch nog naar het bord te gaan in de laatste seconde en 2 punten aan zijn saldo toe te voegen. Schande? Belachelijk? Asociaal? Of gewoon goede inzet. Hij is morgen jarig dus hou ik het voor deze ene keer op het laatste, mede omdat Guus aangaf dat hij precies hetzelfde had willen doen… the challengers heren 3, een schande voor de sport… gelukkig is er nu winterstop, geen moment te laat.

Voor de puntentellers:
R. Berkhout: 4

Uitslag: wij: 60 zij: 42
Wie scoorde er?
Prutser: 1
Dre, score: 11
Fritzie, score: 6
Becks, score: 10
Fredje, score: 25
Sumo, score: 3

zaterdag 7 december 2013

Pipo de clown

Zaterdag 7 december. Spaarndam Heren 1 op het programma in het altijd gezellige dorpscentrum van Spaarndam. Deze hal staat bekend om zijn enorm grote veld en in dit spelletje size does matter…

Vol goede moed wilden de heren van the challengers aan de wedstrijd beginnen, maar voor het eerste fluitsignaal had geklonken had de scheids al duidelijk gemaakt wat zijn intenties waren. Vorige week kregen wij namelijk de heren 2 van Spaandam op bezoek en zoals dit miljoenenpubliek heeft kunnen lezen, hebben wij van ze gewonnen. De scheids van deze avond speelt zelf in dat heren 2 team en had blijkbaar nog een appeltje te schillen met ons, misschien zelfs wel een container met appels… Voor de wedstrijd werd ons vertelt dat wij zijn fluit vaak zouden horen en hij Guus 9 fouten ging geven, omdat hij er vorige week 7 had moeten hebben (maar niet kreeg uiteraard). Ik kon de humor van de man op dat moment nog wel waarderen, totdat bleek dat deze dorpsgek helemaal geen grap maakte.

Zo kan ik nu wel de hele wedstrijd gaan bespreken, maar er was eigenlijk maar één clown op het veld die het nodig vond een leuk potje basketbal te verpesten. Ook de heren van Spaarndam 1 wisten hier geen raad mee en verontschuldigde zich keer op keer voor deze koekwous die zichzelf scheids noemde. Ondanks herhaaldelijke provocerende acties van pipo de clown, wist hij slechts 2 keer een technische fout uit te delen. Complimenten voor the challengers, want de mate van zelfbeheersing die de heren op de betonnen mat legde was uitmuntend!

Ik heb veel slechte en partijdige scheidsrechters meegemaakt, maar deze sloeg echt alles. Toch kan ik uiteindelijk alleen maar medelijden hebben met de beste man. Stel je toch eens voor dat je een week na een doodnormale wedstrijd nog zo enorm gefrustreerd bent! En dat je dan ook nog eens de wedstrijd van je eigen heren 1 durft te verzieken. Ja dan is er iets goed mis, en dan is medelijden het gevoel dat bij mij overblijft.

Maar goed, dan toch nog even de wedstrijd. Geen moment in gevaar, punten in de pocket. Kwart standen: 9-24, 27-44, 45-68. Guus wilde dunken ( daar laat ik het verder bij) en Visser kopte een vrije lay-up onderkant ring. Watte? Ja, datte. En ja, ook die zijn een pitcher waard. Over pitchers gesproken, Freek een airbal, Bekman een airbal en Visser en Alex een Technische fout. Lekkah!

Nog één wedstrijd te gaan en dan vakantie!

Uitslag: wij: 81 zij: 53

Wie scoorde er?

Prutser, score: 6
Tjap, score: 4
Dre, score: 25
Becks, score: 12
Fredje, score: 15
Vissie, score: 13
Sumo, score: 6