Gisteren is er toch wel enige druk op mij uitgeoefend om de laatste wedstrijd ook op papier te zetten. Ik dacht dat ik in een vrij land woonde, waar de pers onder normale omstandigheden zijn werk zou kunnen doen. Een land waar eerste klas journalisten worden geprezen in plaats van bedreigd. Een land waar je op je gemak een stukje kan schrijven, wanneer het jou uit komt…
Helaas is dit niet het geval is. De belangen zijn dan ook groot, de inzetten nog groter en mijn fantasie is het grootst. En aangezien onder druk ook ik vloeibaar word, hierbij het verslag.
Zaterdag 8 februari. Alkmaar Guardians op het programma. Eerste kwart gingen the Challengers goed van start. Met name Michiel Bekman wist het netje goed te vinden van achter de driepuntlijn. Inside liep het iets minder soepel, omdat de tegenstander het nodig vond een ieder in de bucket hardhandig er uit te werken. De scheidsrechters vonden dat allemaal wel prima en zo geschiedde.
Op zich niets aan de hand, maar er waren nog 3 kwarten te spelen… voel je hem aankomen?
Inside de bucket leek het zo nu en dan op een K1 gevecht, en de scheidsrechters konden het allemaal wel waarderen. Zodoende moesten de Challengers al schietend de punten binnenharken, maar na het eerste kwart liep dit voor geen meter. Normaal gesproken het sterkste wapen, nu net aan een waterpistooltje.
Alkmaar Guardians speelde simpelweg een goede wedstrijd. Verdedigend waren ze scherp. Inside bakten ze er ook niet veel van, maar van buiten werd werkelijk waar alles raak geschoten. Er was ook niet 1 speler die het op zijn heupen had, het hele team schoot raak. Mijn complimenten, ze waren gewoon beter.
Resultaat: geen punten in de pocket, maar wel lekker twee weken geen wedstrijd.
Opvallend detail: Wouter Voskamp 3 punten. Is dat veel? Is dat weinig? Ik zou zeggen veel, want hij was er namelijk niet... Erg vervelend ook voor Frits, die onze opa net met 1 punt was gepasseerd in de statistieken. Je hebt weer een achterstand van 2 vriend… succes
Uitslag: wij: 55 zij: 63
Wie scoorde er?
Prutser, score: 3
Dre, score: 14
Opa Uranus, score: 3
Becks, score: 16
Fredje, score: 10
Vissie, score: 8
Sumo, score: 1
woensdag 26 februari 2014
zondag 2 februari 2014
Het lijkt wel een team!
1 februari 2013, Lake City Players heren 1 op het programma en ook nog eens uit. Onze teammanager had het gepresteerd om 3 spelers tegelijkertijd niet aanwezig te laten zijn. Waarschijnlijk begint de overvloedigheid aan alcohol nu toch ook bij hem zijn tol te eisen. Gelukkig was Daniël bereid om met ons mee te doen, zodat we met 7 al dan niet fitte mannen aan de wedstrijd konden beginnen.
LC players was in de eerste helft van dit seizoen steevast de nummer 4 achter de kopgroep, maar heeft in de laatste wedstrijden voor de stop toch wat punten laten liggen. De thuis wedstrijd werd maar nipt door The Challengers gewonnen, dus de heren waren gewaarschuwd.
Met een magere bank, stuiter-ring, half-lekke-bal en flink groot veld werd rond half zes het startsein gegeven. Direct namen the Chalengers de voorsprong. Niet met flitsend spel, maar met verzorgd en degelijk basketbal. Aanvallen werd goed opgezet. Turn-overs waren er niet en verdedigend stond het als een huis. Tot aan de laatste minuut, toen ontstond er wat verwarring over wie wie nou had door een wissel, met als resultaat dat één van hun schutters 2 x mocht aanleggen vanaf de driepuntlijn en dat 2 x succesvol deed. Zonde, anders was het eerste kwart geëindigd in een flawless victory (cyber uppercut?). eind 1ste kwart 6-15.
In het tweede kwart werd de ingezette lijn eigenlijk doorgezet. De verdediging stond weer goed en aanvallend werd er geconcentreerd gespeeld. De scheidsrechters hadden niet heel veel zin om hun fluit te gebruiken, waardoor fysiek spel van beide kanten als normaal werd gezien. Gelukkig wist André haast blindelings en met (niet gefloten) fouten het netje uitermate goed te vinden. Of misschien kwam het wel door al die tikken tegen zijn hoofd, pols, been, arm, etc. dat ze er in gingen? Wie het weet mag het zeggen. Ruststand 20-32
In het derde kwart begonnen de players erg fanatiek. Ze wisten dat ze de 12 punten snel moesten laten slinken wilden ze nog een kans maken op de overwinning. Daarbij waren zij de wedstrijd begonnen met 11 man! En dat tegen de 7 van The Challengers. De inzet van de players begon toch aardig zijn vruchten af te werpen toen Michiel zich zoals vanouds weer eens op de kast liet jagen en zijn 4de fout maakte. Marijn kan nog steeds niet accepteren dat hij gewoon te traag en te slechts is om al die mooie acties in zijn hoofd uit te voeren. Ook 4 fouten voor hem. De players kwamen terug, eind derde kwart was het verschil nog maar 7. 34-41
Met 2 man op de bank die al 4 P’s hadden staan begon het beslissende laatste kwart, en wat voor een kwart! Een enkel foutje daargelaten werd er uiterst beheerst gespeeld. Ik zou het bijna ‘slim’ willen noemen! Goede aanvallen, lange aanvallen, goede screens, goede schoten en niet te vergeten een uitstekende defence. Echt een teamprestatie en het was een genot om naar te kijken. Om Mart Smeets te citeren: ‘Durf ik het te zeggen? Ja, ik durf het te zeggen: Ik denk het beste kwart van dit seizoen!’ eindstand 46-57, nog steeds in de running voor de bovenste plek en met een heerlijk gevoel en 2 punten in de pocket weer naar huis.
Speciale dank gaat uit naar Daniël die er in het laatste kwart onder andere 3 driepunters in wist te leggen op heerlijke momenten.
D. Meijer: 12 punten
Uitslag: wij: 57 zij: 46
Wie scoorde er?
Prutser, score: 2
Dre, score: 23
Becks, score: 6
Vissie, score: 7
Sumo, score: 7
LC players was in de eerste helft van dit seizoen steevast de nummer 4 achter de kopgroep, maar heeft in de laatste wedstrijden voor de stop toch wat punten laten liggen. De thuis wedstrijd werd maar nipt door The Challengers gewonnen, dus de heren waren gewaarschuwd.
Met een magere bank, stuiter-ring, half-lekke-bal en flink groot veld werd rond half zes het startsein gegeven. Direct namen the Chalengers de voorsprong. Niet met flitsend spel, maar met verzorgd en degelijk basketbal. Aanvallen werd goed opgezet. Turn-overs waren er niet en verdedigend stond het als een huis. Tot aan de laatste minuut, toen ontstond er wat verwarring over wie wie nou had door een wissel, met als resultaat dat één van hun schutters 2 x mocht aanleggen vanaf de driepuntlijn en dat 2 x succesvol deed. Zonde, anders was het eerste kwart geëindigd in een flawless victory (cyber uppercut?). eind 1ste kwart 6-15.
In het tweede kwart werd de ingezette lijn eigenlijk doorgezet. De verdediging stond weer goed en aanvallend werd er geconcentreerd gespeeld. De scheidsrechters hadden niet heel veel zin om hun fluit te gebruiken, waardoor fysiek spel van beide kanten als normaal werd gezien. Gelukkig wist André haast blindelings en met (niet gefloten) fouten het netje uitermate goed te vinden. Of misschien kwam het wel door al die tikken tegen zijn hoofd, pols, been, arm, etc. dat ze er in gingen? Wie het weet mag het zeggen. Ruststand 20-32
In het derde kwart begonnen de players erg fanatiek. Ze wisten dat ze de 12 punten snel moesten laten slinken wilden ze nog een kans maken op de overwinning. Daarbij waren zij de wedstrijd begonnen met 11 man! En dat tegen de 7 van The Challengers. De inzet van de players begon toch aardig zijn vruchten af te werpen toen Michiel zich zoals vanouds weer eens op de kast liet jagen en zijn 4de fout maakte. Marijn kan nog steeds niet accepteren dat hij gewoon te traag en te slechts is om al die mooie acties in zijn hoofd uit te voeren. Ook 4 fouten voor hem. De players kwamen terug, eind derde kwart was het verschil nog maar 7. 34-41
Met 2 man op de bank die al 4 P’s hadden staan begon het beslissende laatste kwart, en wat voor een kwart! Een enkel foutje daargelaten werd er uiterst beheerst gespeeld. Ik zou het bijna ‘slim’ willen noemen! Goede aanvallen, lange aanvallen, goede screens, goede schoten en niet te vergeten een uitstekende defence. Echt een teamprestatie en het was een genot om naar te kijken. Om Mart Smeets te citeren: ‘Durf ik het te zeggen? Ja, ik durf het te zeggen: Ik denk het beste kwart van dit seizoen!’ eindstand 46-57, nog steeds in de running voor de bovenste plek en met een heerlijk gevoel en 2 punten in de pocket weer naar huis.
Speciale dank gaat uit naar Daniël die er in het laatste kwart onder andere 3 driepunters in wist te leggen op heerlijke momenten.
D. Meijer: 12 punten
Uitslag: wij: 57 zij: 46
Wie scoorde er?
Prutser, score: 2
Dre, score: 23
Becks, score: 6
Vissie, score: 7
Sumo, score: 7
Shame on us
25 januari 2014.
Na het verlies vorige week tegen flashing Heiloo telde onze competitie weer 3 koplopers. Naast de eerder genoemden was dat BV Lisse die de avond op het programma stond van The Challengers. 21.15 stond deze nachtwedstrijd op het programma, maar zelfs deze starttijd werd niet gehaald. Ruim na half tien werd het startsignaal gegeven.
En dan de wedstrijd! Een ware topper werd verwacht, maar werd helaas niet gebracht. De hele pot samengevat: alle kwarten nipt gewonnen, met 12 punten verschil uiteindelijk gewonnen, punten in de pocket.
Helaas kan ik het niet laten nog wat verder uit te weiden over de arbitrage. Ja inderdaad, onze eigen arbitrage, of misschien beter gezegd de organisatie daar achter. Ik begrijp dat dit altijd een zeer lastig punt is. De scheidsrechters doen dit vrijwillig, de organisatie die de scheidsrechters indelen ook. En eigenlijk gaat dit in mijn ogen al jaren lang gewoon goed! Vandaar waarschijnlijk ook de teleurstelling.
De scheidsrechters hebben hun stinkende best gedaan, maar hadden de wedstrijd niet onder controle. Er werd steeds fysieker door beide teams gespeeld, maar er werd niet ingegrepen met nog meer fysieke hoogstandjes en verbale escapades als gevolg. Het basketbal verdween naar de achtergrond en het massaal toegestroomde publiek werd getrakteerd op nou ja, geef het eens een naam, mij lukt het niet.
Nogmaals, de scheidsrechters valt niets te verwijten. Zij hebben naar eer en geweten gefloten en meer kon ook niet van hen worden verwacht.
Het is wel erg jammer en doet afbreuk aan de goede naam die ik denk dat wij hebben op scheidsrechtersgebied. Beide scheidsrechters (één was weliswaar een invaller uit hetzelfde team) hadden deze topwedstrijd (op ons niveau uiteraard) niet mogen / moeten fluiten. Dat had onze organisatie beter moeten regelen.
Deze wedstrijd kende alleen maar verliezers. Het ‘basketbal’ niet in de laatste plaats.
J.C. Avis: 10 punten
Uitslag: wij: 56 zij: 44
Wie scoorde er?
Prutser, score: 1
Dre, score: 16
Becks, score: 5
Fredje, score: 17
Tjap, score: 2
Vissie, score: 5
Abonneren op:
Posts (Atom)